Haçiko
Kategori: Kitap Düşleri
10 Şubat 2017 Bu gece ne yapsam diye düşünerek açtı evin kapısını. Alelacele çıkardığı ayakkabılarını kapının hemen yanındaki ayakkabılığa yerleştirdi. Offf ne çok yorulmuştu bugün. Pazartesi sendromu diye boşuna demiyorlardı. Saat on ikilere kadar yataktan çıkmadığı iki günlük tatilin ardından sabahın köründe kalkıp işe gitmeye çalışmak, pazartesi trafiğinin içine düşmek, geç kalmak ve üstüne üstlük büroda kendisini bekleyen yığınla evrakla akşama kadar boğuşmak… Neyse ki sonunda sendromlu gün bitmiş, tıkış pıkış, yorucu bir minibüs yolculuğunun ardından evine varabilmişti. Şükür!
