Düştü

Kitap Düşleri
Düştü

Düştü umut
Düş’tü zaten...
Beklemek düş’tü
Kuzgunlar üşüştü.
Oysa sıcak bir gülüştü...
Bir parça ekmek,
Bir takım urba,
Sığınacak çatı,
Sarılacak sine,
Tutulacak daldı...
Asarken eşiklere
Kaydı ellerimizden,
Camdan bir naldı...
Parçalandı...
Belkiydi,
Olabilirdi,
Hatta olmalıydı,
Olacaktı da!..
Ramak kaldı...

Düştü maskesi sevdanın
Düş’tü zaten...
Dalgalar gibi vururdu
Düşerken yüreklere. 
Hummalı,
Delice,
İyiydi be!..
Ama yaşam,
Bütün melanetiyle
Dönüştü mendireklere.
Silerek izlerini
Koydu karşısına bütün gizlerini.
Kah suydu bir damla içilen,
Kah köprü gölgesinden geçilen,
Kah Samanyolu ulaşılmayan,
Kah açık denizde saldı...
Sevda masaldı...
Koşup durduk peşinden
Yakalayacaktık nerdeyse
Nerdeyse hani!..
Ramak kaldı...

Düştü koruganı barışın,
Düş’tü zaten...
Düşerken
Teslim olduk çığlık çığlığa,
Gafletteydik,
Savunmasızdık,
Azdık...
Hesapları vardı kimilerinin
Akmalıydı kan!
Fırlıyordu gözleri yuvalarından
Ve aktı...
Mavi, kayıplara karıştı.
Ne siyah - ne beyaz
Bütün renkleri gri kapladı...
Sırçaydı barış,
Kırılgandı,
Ulaşılmazdı...
Yine de uzattık elimizi,
Değerdi her şeye
Yaşanmalıydı...
Bir gece vakti
Gün doğarken,
Derin bir uykudayken
Haramiler çaldı...
Yarınsızdık,
Biçareydik belki
Ama nefretimiz vardı!
Kırmadık inadı,
Direndik tutunabilmek için
Yakalayacaktık...
Ramak kaldı...

Düştü tetiği zamanın,
Düş’tü zaten...
Dokundu iğneye,
İğne fünyeye,
Akabi patlama sesi,
Peşinden barut kokusu,
Isındı namlu - yiv - set.
Kor ateşler içinde,
İvmelendi hararet...
Fırladı yuvasından kurşun
Hedefe doğru.
Hızlı bir hareket,
Döne döne,
İne çıka,
Şaşmadan hızını aldı...
Ölüm uzaktı
Ama şimdi...
Ramak kaldı...

Düştü yaşam,
Düş’tü zaten...
Umut düş’tü,
Barış düş,
Sevda düş…
Devran döndü dönüştü,
Bir ışık yandı söndü.
Oysa kutsaldı nefes,
An be an tadacaktık... 
Ramak kaldı...
 

Hayri Yücel
19 Şubat 2016 Cuma
1510 Görüntülenme

Facebook Yorumları

Site İçi Arama
Anket Tümü
Kitap okumanıza en çok engel olan şey nedir?