“Hayallerimin yattığı içimdeki mezarlığa gömün beni de.”
Faik Baysal’ın son eseri olma özelliğini taşıyor Madam Bambu. Can yayınları etiketiyle raflarda yerini alan 286 sayfalık eser, 66 yaşında olan Senar Kul’un kafasının içindeki dev dalgaların sesini susturmak için “ruh doktoru”na gitmesiyle başlıyor. Ve en genel ifadeyle doktorun sözünü dinleyerek kafasını dinlemek, dertlerden, sorunlardan uzak kalmak için çıktığı tatilde Senar Kul’un başından geçenleri anlatıyor.
Hayalinde keman virtüözü olmak varken, veteriner olan Senar Kul eşini yıllar önce kaybetmiş, geceleri uyku sorunu çeken yalnız bir adam. Kitap boyunca, Senar Kul’un karşılaştığı neredeyse herkes, -buna doktorlar da dahil, yalnızlığını gidermek için kendisine kadın bulmasını öğütlüyor. Ve ilginçtir ki bu öğütler her seferinde “bol bol et yemelisiniz” benzeri sözlerle yineleniyor! Kimi zaman kadınların muhteşem varlıklar oldukları dile getirilirken, (genelde bacak, baldır, kalça vb. özellikleriyle) kimi zaman da yıllar boyu çiçek oldukları söylenerek erkeklerin kandırıldığından bahsediliyor.
Senar Kul zaman zaman çevresindeki herkesin evlenmesini ya da bir kadınla birlikte olmasını önermesinden bunalıyor. Zaman zaman diyorum çünkü çoğu zaman kadın özlemi çekiyor, hiç flörtünün olmamasına hayıflanıyor. Kaldığı motelin yöneticisi Senem Hanım ve kitaba adını veren Hande Hanım (namı diğer Madam Bambu) ile yaptığı sohbetlerde, onlarla geçirdiği vakitlerde bile tek düşündüğü şey kadın bedeni. Yalnız kaldığı anlarda ise bir yandan ne kadar yaşlandığını ve bu işlerin artık ona göre olmadığını düşünürken, diğer yandan duygudan yoksun olduğu için kendiyle hesaplaşıyor...
Faik Baysal toplumsal, siyasal eleştirilerde de bulunduğu Madam Bambu’da, duygusuz ve sadece kadın bedenine odaklanan karakterler yaratmış. Bunları yazarken toplumumuzda ki erkeklerin kadına bakış açısını yansıtarak eleştirel bir yaklaşımda bulunmak mı istemiş bilinmez. Amaç ne olursa olsun bu tarz yinelemeler okurken beni rahatsız ederek kitaptan keyif almamı ve kitabı hissetmemi engelledi.
Yıllar önce Faik Baysal’ın Sarduvan adlı romanını severek okumuştum. Madam Bambu’yu okuduktan sonra, yazarın tarzını daha iyi anlayabilmek için yeniden okumam gerektiğini düşünüyorum. Yıllar önce hissettiğim duyguları mı hissedeceğim okurken, yoksa Madam Bambu’nun bende bıraktığına benzer duygularla mı kapatacağım kitabın kapağını? Okuyup göreceğim…
Buket Özsanat
