İnsan Asker Doğmaz Kitap Alıntıları

Kitap Alıntıları
İnsan Asker Doğmaz Kitap Alıntıları

Ne demekti vazgeçmek ya da vazgeçmemek? Ne anlama gelirdi? Savaştan vazgeçmediği için terhis edilmeyi mi istiyordu. Tersine, hayal ettiği şey savaştan vazgeçmekti. Yarın savaş birden kesilirse, savaşsız yaşamaya hazırdı. Başka bir şeydi söz konusu olan, savaşa hiç alışamamıştı, ne kabiliyetsizlik! Savaş olduğundan, sadece savaşma alışkanlığı edinmişti. Sayfa:766 (Sintsof)
 

"Yaptığım tüm iyi şeyler için kendimi seviyor, iyi olmayan herşeyden ötürü kendime kızıyor, kendimden nefret ediyorum. Hem yalnız kendi yaptıklarımdan değil, başkalarının yaptıklarından ötürü de kendime kendime kızıyor, kendimden nefret ediyorum" Sayfa:319 (Sintsof) 
 

İnsan herşeye alıştığını sanıyordu; oysa herşeye alışmanın imkanı yoktu. Sayfa:338
 

Savaşta her şey, birinci harften son noktaya kadar her şey kanla yazılırdı... Sayfa:15 (Serpilin)
 

Ah ölenler, ölenler... onları canlandırabilmek ve çepeçevre şuraya oturtabilmek mümkün olsaydı. Sayfa:15 
 

Sen, asker, bu sessiz düşmanın göğsüne nişan alan geniş cephenin ucundasın. Ardındaki güç ne kadar büyük olursa olsun, saldırı başladığında önünde uzanan sessiz ve düşman boşluğu yarmak için seni, gövdeni koçbaşı olarak kullanacaklar. Sayfa:29
 

(..)savaş hiç bir zaman oyun olmamıştı; savaşta her gün, her saat bir adam öldüğü unutulmamalıydı. Günlük emre bir harf daha katmak, fazladan bir ölü; haritada bir santim ilerlemek, yeni bir ölü demekti. Telefonda bir alay komutanına: 'İyice yüklen!' diye bağırıyordu. Gerekliydi bu, durum gerektiriyordu. Ama bir kişi daha ölüyordu işte... (...) Ne iğrenç şeydi bu savaş! En iğrenci de sonuna kadar hep böyle sürüp gidecekti. Harita üzerinde her yeni ok, her günlük emir bir kişinin ölüme mahkum edilmesiydi. Sayfa:47
 

Müfreze Komutanı, iyi bildiğimiz bir yerde kurşuna dizeceklerini sandı, tuzak kurduk, aralarında bende vardım; ama yer değiştirdiler ve mahkumları başka bir yerde kurşuna dizdiler. 
(...)
-Sonra? dedi hep aynı sesle. 
-Sonra mı? sonra ne olabilir?
...sonra, her yerdeki gibi toprağı kaplayan bir kar tabakası, karın altında alelacele atılmış, kaskatı toprak parçaları, toprağın da altında çıplak ayaklı, soyulmuş gövdeleri, birbirine karışmış, acıyla buruşup omuzlara düşmüş suratları, kaskatı boyunları, göğüste kavuşup donmuş kollarıyla kıvrılıp hala yeri tırmalayan ve ancak tüfek sesleri kesildikten çok sonra canvermiş adamlarla kadınlar... Sayfa:155

Kitap Yorumu için tıklayınız.

İnsan Asker Doğmaz Kitap Alıntıları
20 Şubat 2016 Cumartesi
2657 Görüntülenme

Facebook Yorumları

Site İçi Arama
Anket Tümü
Kitap okumanıza en çok engel olan şey nedir?